Artykuł
Kamishibai to japoński teatrzyk obrazkowy w drewnianej skrzynce.
KAMI – znaczy papier, SHIBAI – teatr, czyli papierowy teatr, teatr obrazkowy lub inaczej teatr ilustracji.
Kamishibai służy do prezentowania widzom ilustracji, które tworzą fabułę. Zbiór obrazków umożliwiających przedstawienie całej opowieści, ułożonych jeden po drugim, umieszczany jest w butai - drewnianej skrzynce. Na odwrocie każdej ilustracji znajduje się fragment tekstu czytanego głośno przez narratora siedzącego przy teatrzyku. Tekst do obrazka pokazywanego w danym momencie, jest wydrukowany z tyłu obrazka go poprzedzającego, i jest widoczny jedynie dla czytającego. Dzieci natomiast oglądają piękne ilustracje zmieniające się jak slajdy.
Tetrzyk kamishibai wydawany jest w formie kart narracyjnych, ale też każdy sam może wykonać swoje karty ilustracyjne i stworzyć własną książkę wymyślając historię lub opowiadanie, przedstawić opowieść w graficzny sposób – namalować, narysować czy wykleić i zaprezentować swoją opowieść przed publicznością.
Teatrzyk wzbudza duże zainteresowanie wśród dzieci, dostarcza dużo radości oraz uatrakcyjnia ofertę naszej biblioteki.
Kamishibai - to nowatorskie metody nauczania zachęcające do kreatywności.
Kamishibai - to podnoszenie skuteczności kształcenia poprzez twórcze działania.
Kamishibai - to promowanie czytelnictwa; wspieranie Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa i inicjatyw prowadzonych pod hasłem ''czytamy dzieciom".
ZESTAW BAJEK KAMISHIBAI W NASZEJ BIBLIOTECE:
„ULA JEST INNA”
Niesamowita bajka terapeutyczna z wątkiem detektywistycznym - o tolerancji i akceptacji. Co zrobić, gdy w grupie pojawi się ktoś nowy? Polubić, czy nie?
Coś nam zazwyczaj szepcze do ucha, że chyba raczej nie! Bo przecież jest nowy albo nowa – czyli zupełnie ktoś nieznany, inny. Jednak bądźcie czujni i nie dajcie się zwieść pozorom! Pod tą tajemniczą innością może ukrywać się ktoś naprawdę niezwykły! Taka historia przydarzyła się naszej tytułowej bohaterce Uli. Trafiła do nowej szkoły i nowej klasy. Od początku nie przypadła do gustu grupie dzieci, które bardzo dobrze się znały. Wkrótce jednak okazało się, że nowa koleżanka świetnie poradziła sobie w trudnej sytuacji, jaka zaistniała w szkole, imponując wszystkim swoją odwagą, wiedzą i umiejętnościami. Opowiadanie zawiera pewien wątek sensacyjno – detektywistyczny. Dwa, z pozoru nie związane ze sobą epizody, poprowadzą nas do rozwiązania zagadki, którą okaże się dziwny obiekt, znaleziony na placu zabaw. Będzie to damski kapelusz…….. Kiedy dzięki Uli dowiemy się, co było powodem panicznego strachu dzieci, pozostanie nam do rozwiązania jeszcze jedna zagadka: jakim sposobem wolno chodząca jaszczurka trafiła na plac zabaw z odległego parku? To frapujące zagadnienie może zainspirować słuchające opowiadania dzieci, alby puścić wodze fantazji i zabawić się w Sherlocka Holmes’a. Każdy może rozwinąć twórczo tę historię i napisać swoją fascynującą wersję wydarzeń. W ten sposób opowiadanie „Ula jest inna” stanie się świetnym tematem lekcji języka polskiego. Innym, nawet bardziej doniosłym zagadnieniem, które warto byłoby uczynić tematem dyskusji w klasie bądź w grupie przedszkolnej jest problem akceptacji i tolerancji. Chociaż te dwa pojęcia są często mylone i fałszywie interpretowane, to jednak gdy spotykamy się na co dzień w szkole, na podwórku z przykładami braku akceptacji ze strony grupy rówieśniczej dla dzieci, które są albo gorzej ubrane, albo mają pewien defekt urody lub jakiś rodzaj niepełnosprawności, od razu staje się jasne, czego w swej istocie ta dyskusja miałaby dotyczyć i do jakiej konkluzji prowadzić. Sięgając po to opowiadanie, otrzymujemy cenną pomoc w kształtowaniu właściwych postaw. Wnioski nasuwają się same: nie należy oceniać nikogo tylko na podstawie wyglądu, kierując się uprzedzeniami, ale biorąc pod uwagę, co sobą reprezentuje dana osoba – jakim jest człowiekiem. Czasem, gdy kogoś bliżej poznajemy, odkrywamy niezwykłe talenty i zdolności, o które wcześniej nie podejrzewaliśmy tej osoby. Drugi człowiek może nas ubogacić, choćby tylko swoim entuzjazmem i uśmiechem.
„CALINECZKA”
Bajka o bezinteresownej pomocy napisana przez H.Ch.Andersena. Przygody maleńkiej dziewczynki, która urodziła się z ziarenka... została porwana przez żabę, była ciągnięta na liściu przez motyla i... mimo różnych perypetii szczęśliwie dotarła do Krainy Kwiatów. Baśń uczy nas, że jeżeli komuś pomożemy, to na pewno ktoś nam się odwzajemni, gdy my będziemy w potrzebie. Każde dobro, które uczynimy innym, powróci do nas. Ta jedna z najpiękniejszych baśni Andersena mówi o pragnieniu wolności i piękna, o ukochaniu słońca, kwiatów i ptaków.
„KOPCIUSZEK”
Kopciuszek to klasyczna baśń wg Charlesa Perraulta, która od zawsze cieszy się ogromną popularnością. Tajemnica tego powodzenia tkwi w uniwersalnym przesłaniu, że dobroć i skromność zawsze zostaje nagrodzona. Pokazując szlachetną postawę głównej bohaterki, ta baśń pomaga dzieciom zrozumieć, że warto być dobrym, nawet wtedy, gdy nie jest się pierwszym i najważniejszym. Kopciuszek w naszym wydaniu to zestaw 10 pięknych, kolorowych kart narracyjnych z dodatkową kartą z postaciami z bajki do wycięcia. Bardzo uatrakcyjnia to przedstawienie, gdyż dzieci mogą w trakcie opowiadania animować postacie, a więc aktywnie włączyć się w przebieg zajęć. W Kopciuszku spotykamy tradycyjne pojęcie Dobra, Prawdy i Piękna. To bajka, która może stać się doskonałym pretekstem do dyskusji na temat akceptacji i szacunku wobec siebie i innych i destrukcyjnej sile uczucia zazdrości.
„GBURKOLUDKI”
Dobre maniery nie tylko w szkole i przedszkolu. Czy byliście kiedyś na Gburkoplanecie?
Na pewno spodobałyby się wam fantazyjne widoki i dziwne domki Gburkoludków. Można je podziwiać na kolorowych ilustracjach naszej bajki kamishibai: "Gburkoludki już znają: Proszę, Dziękuję, Przepraszam". Jednak nie wszystko na Gburkoplanecie przypadłoby wam do gustu, zwłaszcza obyczaje mieszkańców tej egzotycznej planety. Gburkoludki nie znały trzech ważnych słów, bez których trudno sobie wyobrazić zgodne i szczęśliwe życie. Dlatego ich wzajemne relacje były bardzo skomplikowane.Na szczęście, dzięki przybyszom z Ziemi, Gburkoludki nauczyły się używać zwrotów grzecznościowych: Proszę, Dziękuję, Przepraszam.Czy nie mamy czasami takiego wrażenia, że i nam zdarza się niekiedy zapominać o istnieniu tych trzech sympatycznych słów? Pora je sobie przypomnieć! Najlepiej słuchając i oglądając bajkę o Gburkoludkach. Niezwykle wciągająca historia mieści się na dziesięciu ilustrowanych kartach.
„OPOWIEŚĆ WIGILIJNA”
Jest to bożonarodzeniowa historia o małym pastuszku Franku... o tym jak mu było zimno, jak zobaczył wielką światłość nad betlejemską stajenką... pasterze, anioły, Trzej Królowie... po prostu narodzenie Jezusa.
Ciekawa propozycja na święta, na zajęcia w przedszkolu, ale również na szkolną lekcję w przedświątecznym czasie.
„IDZIE WIOSNA, WIELKANOC TUŻ, TUŻ…”
Opowiadanie o wiośnie i polskich tradycjach wielkanocnych... o tym co dzieje się przed świętami w domu i w przyrodzie. W sam raz na na święta Wielkanocne. Świąteczna bajka związana zarówno z wiosną jak i Wielkanocą. Krótkie wydarzenia z życia rodzinnego przeplecione psotami psa i kota.
„ LEGENDA O SYRENCE WARSZAWSKIEJ” -
Piękna Syrena całymi dniami bawi się w falach Wisły. Szczególnie upodobała sobie środkowy bieg rzeki, w miejscu gdzie mieszkał rybak Warsz i jego żona Sawa. Pewnego dnia w domu rybaka pojawił się książę... „O warszawskiej syrenie” to piękna baśń opowiadająca historię założenia stolicy państwa polskiego i tłumacząca legendarną nazwę miasta.
„O LECHU, CZECHU I RUSIE – O POWSTANIU POLSKI”
Skąd się wzięło nasze godło i jakie były początki Polski? Z bajki dowiemy się dlaczego biały orzeł na czerwonym tle to nasze godło państwowe, a pierwsza stolica Polski nazywa się Gniezno i skąd się wzięła nazwa naszego państwa - Polska? Jak głosi stara legenda o Lechu, Czechu i Rusie trzej bracia zapoczątkowali historię trzech wielkich rodów słowiańskich.
Jednym z nich był ród Polan, który osiadł tam, gdzie biały orzeł... Omawiając w szkole, bądź przedszkolu tematykę patriotyczną warto przeczytać dzieciom tę bajkę.
Może zainspirować do ciekawych działań plastycznych np. tworzenia kotylionów, malowania bądź wyklejania godła, dekoracji klasy na Święto Niepodległości. To doskonała okazja do poszerzenia wiedzy o naszej ojczyźnie.
„NIEPODLEGŁA 11 LISTOPADA”
To jest prawdziwa historia która wydarzyła się w pewnej rodzinie. W czasie remontu u dziadków, tata napotyka znalezisko... historyczny przedmiot staje się pretekstem do opowiedzenia o J.Piłsudskim i o odzyskaniu niepodległości 11 listopada 1918 r. Historia opowiedziana w prosty sposób: tak, by można ją było przeczytać zarówno w szkole, jak i w przedszkolu. Nawiązując do wielkiego wydarzenia historycznego, opowiadamy też o trzech polskich symbolach narodowych: fladze, godle i hymnie. Bajka jest ciekawą propozycją na zajęcia poprzedzające Narodowe Święto Niepodległości.
„NOWE SZATY CESARZA”
Znana baśń Hansa Christiana Andersena która opowiada o przykrych konsekwencjach próżności i głupoty, które niekiedy są przywarami możnych tego świata. Ta bajka dla dzieci poucza, że zawsze warto zachować zdrowy rozsądek i odwagę mówienia prawdy.
„O WILKU I SIEDMIU KOŹLĄTKACH”
Główną bohaterką jest koza, która miała siedmioro dzieci - koźlątek. Pewnego dnia zawołała dzieci do siebie i oświadczyła, że musi wyjść do lasu. Ostrzegła, żeby miały się na baczności przed złym i podstępnym wilkiem, który może je zjeść. Pouczyła, że wilka rozpoznają po szorstkim głosie i czarnych łapach. Koźlęta obiecały matce, że będą ostrożne i koza wyszła z domu. Jakiś czas później rozległo się pukanie do drzwi. Po chwili zza drzwi dobiegł głos - "otwórzcie kochane dzieci. To ja wasza matka". Ale koźlęta rozpoznały wilka po głosie i nie otworzyły drzwi. Wilk poszedł wówczas do sklepu, kupił kredę i połknął ją. Jego głos stał się od kredy delikatny. Powrócił do domu koźlątek i ponowił próbę. Jednak dzieci kazały mu pokazać łapę przez okno, a kiedy przekonały się, że jest czarna - nie wpuściły go do środka. Wówczas wilk poszedł do młyna i kazał młynarzowi pobielić sobie łapy na biało. Młynarz początkowo odmówił, gdyż podejrzewał wilka o złe zamiary, ale kiedy wilk zagroził mu pożarciem - spełnił jego prośbę. Ponownie podszedł do domu koźlątek i pokazał białe od mąki łapy przez okno. Koźlątka sądząc, że to naprawdę ich matka otworzyły drzwi. Kiedy w drzwiach ujrzały wilka, w panice rzuciły się do ucieczki. Wilk połapał je, jedno po drugim i pożarł żywcem. Jedynie najmłodsze koźlątko zdołało schronić się w zegarze i nie zostało znalezione. Wilk najedzony opuścił dom, położył się na łące i zasnął. Tymczasem mama koźlątek powróciła do domu. Zaczęła szukać dzieci i nie mogła ich znaleźć. Dopiero po chwili koźlątko ukryte w zegarze zawołało ją i opowiedziało co się stało. Oboje byli zrozpaczeni. Kiedy wyszli na łąkę zobaczyli śpiącego wilka, w którego brzuchu coś się ruszało. Mama koźlątek wzięła szybko nożyce, igłę i nici, i podeszła do wilka. Najpierw rozcięła mu brzuch i po kolei wyciągnęła z niego wszystkie połknięte w całości koźlątka. Potem kazała nazbierać im kamieni, które włożyła do brzucha wilka i zaszyła je w środku. Po przebudzeniu wilk poczuł, że jego żołądek jest ciężki. Postanowił napić się wody ze studni, ale kiedy się nad nią nachylił, ciężar kamieni pociągnął go w dół, tak że wilk wpadł do środka i się utopił. Na ten widok koźlątka i ich matka zaczęły tańczyć radośnie przy studni, ciesząc się, że zły wilk nie żyje.
„O RYBAKU I ZŁOTEJ RYBCE”
Głównym bohaterem jest ubogi rybak, który wraz z żoną mieszkał w lepiance nad brzegiem morza. Codziennie wychodził rano i łowił ryby. Pewnego dnia wyłowił złotą rybkę. Rybka przemówiła do niego ludzkim głosem. Oświadczyła, że nie jest rybą, tylko zaczarowanym księciem, i błagała o wypuszczenie na wolność. Rybak, słysząc ludzki głos, natychmiast wypuścił rybkę. Kiedy wrócił do domu i opowiedział o zdarzeniu żonie, ta oburzyła się, że wypuścił magiczną rybkę nie wypowiadając życzenia. Kazała mu wrócić i zażyczyć sobie wygodniejszej chatki. Rybak niechętnie powrócił nad brzeg morza i zawołał rybkę. Rybka wypłynęła i zapytała czego sobie życzy. Rybak oświadczył, że jego żona życzy sobie wygodniejszej chatki. Rybka obiecała spełnić ten rozkaz. Kiedy rybak powrócił do domu, ujrzał piękną małą chatkę w miejscu swojej dawnej lepianki. Był przekonany, ze jego żona będzie teraz szczęśliwa. Jednak żona była szczęśliwa tylko przez parę dni. Jakiś czas później stwierdziła, że nie chce mieszkać w chatce, tylko w zamku. Rybak ponownie musiał udać się do złotej rybki i prosić o pałac dla żony. Ale i to jej nie wystarczyło. Kolejnym jej żądaniem było – żeby rybka uczyniła ją królową. Kiedy to nastąpiło, zażyczyła sobie być cesarzową, następnie papieżem. Ale i to jej nie wystarczało – kazała mężowi iść do rybki i zażyczyć sobie, by rybka uczyniła ją osobą potężną, jak Bóg, mającą władzę nad słońcem i księżycem. Rybak niechętnie udał się do rybki i powtórzył życzenie żony. Wówczas rybka odpowiedziała: „Idź do niej, a zastaniesz ją z powrotem w lepiance”.
Opisy zaczerpnięto ze stron internetowych „TIBUM”, „RISPRINT”, „KOKOSZA”.